Jak rzadko kiedy nie mogłem się doczekać nowej premiery Plexus Polaire. Znakomita międzynarodowa grupa teatralna założona i prowadzona od kilkunastu lat przez norweską artystkę Yngvild Aspeli dała się już poznać poprzednimi spektaklami: Cendres, Chambre noir,…
Świetny początek i jeszcze lepszy finał Metamorfoz Lalek w Białymstoku. Spektakl Ostatni taniec Brigitte hiszpańskiej grupy Zero en Conducta był wymarzoną propozycją na zamknięcie festiwalu. Lekki, pełen błyskotliwego tańca Juliety Gascón i Putxy, mający…
Miłośnikom sztuki lalkarskiej nie ma potrzeby przedstawiać francusko-norweskiego zespołu Plexus Polaire i jego liderki Yngvild Aspeli. Choć pokazywał on w Polsce przed kilkoma laty chyba jedynie Popioły, sława ostatnich premier – Moby Dicka według Melville’a…
Pierwodruk (bez ilustracji): Lalka stara – lalka nova / The old puppet vs Lalka nova, w: IMPULSY. MAPOWANIE NOWEGO TEATRU LALEK / IMPULSES. MAPPING THE NEW PUPPET THEATRE, pod red. /edited by Mirosław Kocur, Akademia…
[Artykuł – w znacznie skróconej wersji polskiej i angielskiej – ukazał się w czasopiśmie „Teatr Lalek” 2022, nr 1. Tu zamieszczam pełny, niemal dwukrotnie większy, tekst polski.] Yngvild Aspeli, norweska aktorka, lalkarka…
Pierwodruk: Lalkarze świata / Puppeteers of the World: Yngvild Aspeli, TEATR LALEK 2022, nr 1 (147), ss. 7-12 (wersja polska), ss. 13-18 (English version) In recent seasons Yngvild Aspeli, Norwegian actress,…
Korzystając z wizyty we Wrocławiu i udziału w znakomitej (choć wyczerpującej!) konferencji „Lalka nova”, zorganizowanej przez Akademię Sztuk Teatralnych Filia we Wrocławiu, zrobiłem sobie kilkugodzinną przerwę na wyprawę do Puppentheater Halle, gdzie kilkanaście dni…
Po zobaczeniu kilka lat temu Popiołów (Ashes, 2014), a wkrótce potem Chambre noir (2017), w naturalny sposób włączyłem międzynarodową grupę teatralną Plexus Polaire i jej artystyczną liderkę Yngvild Aspeli na listę zjawisk współczesnego lalkarstwa,…
III Międzynarodowy Festiwal Sztuki Animacji ANIMART Łódź, wrzesień/październik 2017
Teatr lalek jest moją profesją i pasją. Od lat towarzyszę mu jako widz, krytyk, historyk, pedagog, przedstawiciel Polski w strukturach międzynarodowych, wieloletni redaktor „Pamiętnika Teatralnego”, także szef najpierw białostockiej Akademii Teatralnej (1999-2005), potem Białostockiego Teatru Lalek (2005-2012) i Teatru Animacji w Poznaniu (2014-2017).
You cannot copy content of this page
